Mehmet  Aslan birtakım etkileri yaşadı, yaşıyor, yaşamak zorundadır 
da. Etkiler bitmez,biçim değiştirir. Etkilenme bittiğinde, sanatçı da biter. 
Çünkü yaşam, tüm yaşayanlarla birlikte itişe kakışa birlikte değişiyor. 
Bu yüzden de yeni etkileşim, duygulaşım çiçekleri açar. Bu yüzden 
sanatçının yüreği, kaynayan bir kazandır. İçinde tadına doyum olmaz 
bir aşı pişirir gibi, dünyasını yaratma savaşımı verir.
Aslan, böyle bir çizer… üstelik çizginin bütün olanaklarını arayan,
 sesli ve sessiz bütün karanlık ve aydınlık yollarında gezinen bir
 sanatçıdır.

                                                                             Turgut Çeviker 1980

Mehmet , çizgileri önünde izleyiciyi bir süre tutup düşündürmeyi, 
kolay algıya üstün tutuyor.

                                                                           Kaya Özsezgin 1979

Mehmet Alan insan ve çevresine karşı sorumluluğu içinde
karikatürler yaptı. Resimleriyle, heykelleriyle birlikte,
düşündüklerini çizgilerle anlattı, eleştirdi.

                                                           Prof. Dr. Bedri Karayağmurlar
                                                                               Ocak 2012

Grafikci birikiminin sağladığı derin soyutlama becerisiyle nesneleri
hiç hayal edemiyeceğimiz yönleriyle yeniden oluşturan Aslan,
üç boyutta yaşattığı bu etkileşimi eserlerine ustaca giydirdiği
sosyal mesajlar aracılığı ile zenginleştiriyor.

                                                               Prof. Dr. Oğuz Dicle  2012

Tematik anlamda ortak bir noktaya, insana hedeflenmiş resimlerde,
Yine bildik bir anlayışın gezinmekte olduğunu görmek için fazla
zorlanmaya gerek yok. Satirik dünya görüşüyle kurgulanmış
kompozisyonları, söylensecel  yaratık motifleri ve bunlara eklenmiş
insan figürleri, yeniden yarattığı evren görünümü çiziyor.
Söz konusu figürlerin ele alınışı sırasında erotizmi çağrıştıracak
anlamların da yüklenmiş olduğu izleyenlerce fark edilecektir.

                                                                        A.Celal Binzet 2006

Aslan, biraz da alacağı sonuçtan emin olmanın rahatlığı içinde,
Figür’le dilediği gibi oynamaya başlamıştır artık; dokuyla organik
bütün oluşturan biçim, daha ilk aşamada, form endişesini dışlayan
bir üretim tarzının güvencesindedir.
Şimdi, figür, önce içinde yer aldığı lekenin taşıyıcı doku zeminine
İndirgenir burada; böylece biçime ilişkin sorumluluk olası eleştirilere
karşı peşinen savunmaya geçmiştir. Biçim ya da desen, son tahlilde
lekeye ait bir dokudur sadece. Dış dünyada somut karşılığı olan biçim
ile amorph yapıların hiçbir engele takılmaksızın iç içe geçtiği bu
uygulamada sanatcı için sınırsız bir devinim olanağı doğmuştur
kendiliğinden; Aslan olsa olsa bu özgürlüğe hapsetmiştir kendisini.

                                                                      Mehmet Ergüven 1994